Спартыўныя блогеры Аляксандр Івулін і Яраслаў Пісарэнка перыядычна збіраюць беларусаў Варшавы, каб разам паглядзець футбольныя гульні еўракубкаў і міжнародных чэмпіянатаў. Журналіст MOST наведаў адну з такіх трансляцый і даведаўся, чаму туды прыходзіць так шмат людзей, нават тых, хто зусім не цікавіцца футболам.
Трапіць на гульню можна толькі па папярэднім анлайн-запісе, паколькі колькасць месцаў абмежаваная. Мерапрыемства ў гэты раз адбывалася ў Беларускім моладзевым хабе — спецыяльнай пляцоўцы, дзе беларуская дыяспара ладзіць розныя сустрэчы.
Аляксандр Івулін і Яраслаў Пісарэнка сустракаюць і вітаюць гасцей на ўваходзе. Яны сёння і будуць каментаваць гульню. Перад пачаткам трансляцыі гледачам прапануюць прайсці да століка, дзе можна пакінуць данат каментатарам, а яшчэ зрабіць прагноз на матч — адгадаць, з якім лікам ён скончыцца і якія футбалісты заб’юць галы. Свае думкі можна запісаць на кавалачку паперы і апусціць яго ў спецыяльную скрыню.
Алкаголь дазволены, але п’юць мала
Прапануюць блогеры і як мага хутчэй заняць у зале месца, якое спадабалася больш за ўсё. Бо потым можа быць позна: гасцей будзе шмат. Колькасць іх, дарэчы, звычайна залежыць ад таго, які матч трансліруецца. Чым больш знакамітыя каманды гуляюць, тым больш людзей прыйдзе на іх глядзець. Пачыналася ўсё з фіналу Лігі Еўропы вясной 2024 года. На той матч прыйшло каля 20 чалавек.
— Людзі з «Медыяпорту» прапанавалі нам [з Яраславам] пракаментаваць тады гэтую гульню. Мы пацікавіліся ў гледачоў, на якой мове гэта будзе лепей зрабіць. Нам адказалі, што на беларускай. Мы паслухаліся. І потым, можна сказаць, гэта стала нашай фішкай. Мы вырашылі, што хочам праводзіць такія івэнты на рэгулярнай аснове, — успамінае Аляксандр Івулін.
Ужо ў ліпені 2024 года на фінале Еўра атрымалася сабраць больш за 350 чалавек. Тады адбыўся вялікі спартыўны івэнт: акрамя трансляцыі гульні былі створаныя зона для кікераў, зона з гульнёй у прыстаўку і фудкорт. Таксама праводзіўся і дабрачынны аўкцыён па зборы сродкаў на дапамогу палітвязням. Тады было сабрана больш за 800 еўра.
Цяпер Івулін і Пісарэнка намагаюцца ладзіць свае трансляцыі не менш аднаго-двух разоў на месяц, хаця атрымліваецца не заўжды. Часцей за ўсё на мерапрыемствы прыходзіць 30-40 чалавек. На гульні, якую мы выбралі — фінале суперкубка Іспаніі, — іх каля 50. Змагаюцца мадрыдскі «Рэал» і «Барселона». Супрацьстаянне менавіта гэтых дзвюх каманд выклікае вялікую цікавасць у аматараў футбола па ўсім свеце.
«Мбапэ адназначна на польскі побыт можа не разлічваць»
Зал сапраўды напоўніўся бітком. Многія гледачы прыйшлі ў футболках «Рэала» і «Барселоны».
Ежу можна прыносіць з сабой. Ужываць алкаголь таксама не забараняецца, аднак ён тут у зусім невялікай колькасці: толькі ў некаторых гледачоў адна-дзве банкі піва.
Матч пачынаецца. Каментатары спрабуюць разагрэць публіку: просяць пакрычаць спачатку заўзятараў адной каманды, а потым другой. Высвятляецца, што прыхільнікаў «Рэалу» трошкі больш. Вядучыя, акрамя каментавання самой гульні, намагаюцца разбаўляць трансляцыю жартамі на самыя розныя тэмы. У першую чаргу на тыя, што будуць актуальныя для беларусаў і іх жыцця ў эміграцыі. Заклікаюць як мага грамчэй падтрымліваць польскіх футбалістаў, якія гуляюць у абедзвюх камандах. Тыя, хто будуць гэта рабіць, нібы хутчэй атрымаюць карту побыту.
— І вось мы бачым, што супраць польскага футбаліста Роберта Левандоўскага былі парушаныя правілы. Парушыў іх Кельян Мбапэ, — у нейкі момант кажа Аляксандр Івулін.
— Ну што ж, Кельян Мбапэ адназначна на польскі побыт можа не разлічваць, — жартуе Яраслаў Пісарэнка.
Першы тайм атрымаўся вельмі насычаным. У ім гледачы пабачылі пяць забітых галоў. Пасля 45 хвілін гульні лік 4:1 на карысць «Барселоны».
У перапынку гледачы пакідаюць свае месцы і разбрыдаюцца па зале, многія выходзяць на вуліцу. Госці актыўна знаёмяцца адзін з адным. Многія аказваюцца сапраўднымі заўзятымі аматарамі футболу: яны расказваюць, як ездзілі па розных краінах і наведвалі гульні любімых каманд, а яшчэ хадзілі ў спартыўныя музеі. Аднак ёсць і тыя, хто спортам увогуле не цікавіцца і пра іспанскія каманды не ведае нічога. Яны прыйшлі, каб пазнаёміцца з суайчыннікамі. Арганізатары кажуць, што гэта адна з галоўных мэт іх івэнтаў.
— Мне было вельмі цікава рабіць афлайн-мерапрыемствы, таму што мы жывём у Польшчы і з аўдыторыяй [якая глядзіць наш блог] немагчыма паразмаўляць. А тут вельмі файная нагода, каб сабрацца, паглядзець футбік і проста пагаварыць. Гэта такі афлайн-клуб вельмі цікавых людзей, — дзеліцца Яраслаў Пісарэнка.
«Ужо 30 гадоў глядзім на Луку»
Другі тайм каментаваць аказваецца значна складаней: уся інтрыга знікла яшчэ ў першым. Больш за тое, «Барселона» напачатку другой 45-хвілінкі зноў забівае, робячы лік 5:1. Але каментатарам гэта дае падставы жартаваць і развейваць нуду. У нейкі момант «Рэал» выпускае на поле харвацкага футбаліста Луку Модрыча.
— Ну што, паглядзім цяпер на Луку, — кажа Івулін.
— Мы, беларусы, ужо 30 гадоў, на жаль, глядзім, — жартуе ў адказ Пісарэнка.
Матч скончыўся з лікам 5:2. Ні на адной з паперак са скрыні такога прагнозу не аказалася: прадказаць такі вынік сапраўды было цяжка.
Блогеры кажуць, што ў будучым хацелі б маштабаваць свае мерапрыемствы. У планах часцей дадаваць івэнты, якія былі, напрыклад, падчас фіналу Еўра. Ёсць жаданне і паехаць у тур па гарадах Польшчы, дзе ёсць вялікія дыяспары беларусаў. Адным са сваіх дасягненняў арганізатары лічаць тое, што прывабліваць у іх атрымліваецца самых розных гледачоў.
— Прыкольна, што на нашыя вечары прыходзілі цэлымі сем’ямі: тата, мама, дзеці. І яны прам кайфавалі! Былі і людзі з сабачкамі, і сабачкі сябе вельмі класна паводзілі. То-бок мы такія супер-фрэндлі: радыя ўсім. Крута, што ў нас атрымліваецца аб’ядноўваць людзей вакол футбола і вакол беларускай мовы, — кажа Аляксандр Івулін.
Вы можаце абмеркаваць гэты матэрыял у нашым Telegram-канале. Калі вы не ў Беларусі, пераходзьце і падпісвайцеся.
